Uit de levensgeschiedenis van Emilie Claeys blijkt eens te meer hoe moeilijk de emancipatiestrijd kan zijn. Claeys ziet in het socialisme aanvankelijk een bondgenoot in de strijd voor vrouwenrechten, maar een schandaal en een gevoel van totale desillusie maken een einde aan haar actieve deelname in de socialistische vrouwenbeweging.