hier komen promoties & acties

Megan Hine

Survivalexpert, expeditieleider en nog veel meer

Wie Megan Hine is en wat ze doet valt moeilijk in één woord te omvatten. Op haar Twitter-kanaal stelt Hine zich als volgt voor “Remote, global TV consultancy / Private Guiding / Survival Ropes Safety / Scout Ambassador / Writer of ‘Mind of a Survivor’.” Het geeft enigszins een idee van haar professionele traject, maar ze is meer dan dat. Zo is ze bijvoorbeeld ook actief als off road rijinstructeur en stuntrijder.

Haar grootste bekendheid verwerft Megan Hine als veiligheidsinstructeur van de bekende tv-avonturier Bear Grylls. Al lang voor die samenwerking begint, staat ze haar ‘mannetje’ in de wereld van expedities, survival, stunts en buitenschools onderwijs. Op zoek naar een rolmodel in een door mannen gedomineerde arbeidstak, kunnen we haar in ons overzicht van inspirerende personen dan ook niet laten ontbreken. 

Meisje tussen de jongens

Hine is als kind al dol op het buitenleven (maar ook op ballet en ze speelt een aardige partij viool, goed genoeg om lid te worden van het Children’s English Symphony Orchestra). De gezinsvakanties van de vier kinderen tellende familie Hine (Megan is de oudste) worden al wandelend, bergen beklimmend en bossen verkennend doorgebracht. De ideale uitspattingen voor Megan Hine om haar passie voor de natuur en het buitenleven verder te laten groeien.

Op school voelt ze zich niet in haar sas (te lang stilzitten is gewoon niet aan haar besteed) en op de schoolbanken droomt ze over de avonturen die ze kan beleven zodra de schoolbel gaat. Ze wandelt en klimt in bomen en op bergen en heuvels. Op een gegeven moment ontdekt Hine het mountainbiken. Het is liefde op het eerste gezicht. 

Tot ver in haar tienerjaren is Hine vaak het enige meisjes tussen de jongens. Ze geeft zelf ook aan dat ze het verschil gewoon niet zag als kind. De jongens wilden ook klimmen, mountainbiken, buiten zijn. Dan doe je dat toch gewoon samen? Pas later zal ze zich als meisje/vrouw moeten laten gelden en al te vaak bewijzen dat ze haar plek tussen de mannen ‘verdient’. 

Via haar school krijgt Megan Hine op een bepaald moment de kans om lid te worden van de militaire cadetten (een soort jongerenstage bij het Britse leger) en brengt ze opnieuw veel tijd door buitenshuis. Ze klimt, kampeert en leert survivaltechnieken toepassen. Ze is ook hier het enige meisje, maar dat heeft ze tegen deze leeftijd al als ‘normaal’ aanvaard.

Outdoor Education

De vraag ‘wat na het secundair onderwijs?’ is bij Hine geen simpele. Studeren zegt haar niet veel. Ze weet alleen dat ze ‘zo veel mogelijk buiten wil zijn’. Voordat Hine de stap naar een opleiding aan de universiteit zet, wil ze dan ook eerst op z’n minst een avontuur beleefd hebben om haar talenten te ontdekken en na te gaan welke dromen ze wil nastreven. Ze neemt een sabbatjaar en brengt het grotendeels door in Nieuw-Zeeland, waar ze  aan de slag gaat als rafting-, klim- en wandelgids. In haar vrije tijd gaat ze er zoveel mogelijk zelf op uit.

Wanneer ze op het eind van haar sabbatjaar verneemt dat er zoiets als een opleiding ‘Outdoor Education’ bestaat, valt alles op z’n plaats. Ze ziet het als haar kans om een carrière te maken van datgene wat ze het liefst doet. Ze kiest opnieuw een vrij onbegaan pad: de studie is vrij nieuw en dus nog erg onontgonnen terrein. De insteek van de opleiding sluit echter perfect aan bij wat Hine interesseert. Ze beseft dat ze zich het meest op haar gemak voelt als ze zich in de natuur - en liefst nog in de wildernis – begeeft.  Ze omschrijft het zelf als volgt, pratend over haar jeugd: “I have a restless, wandering nature and felt most alive and fulfilled out in the mountains.” ('Mind of a Survivor' (2017) p. 16). Terug in de stad voelt ze zich vaak claustrofobisch of opgejaagd?.

Na haar studies gaat Hine tijdens de zomers aan de slag bij een organisatie gespecialiseerd in bushcraft, terwijl ze de winters doorkomt als rijinstructeur voor off road routes. Het ene werk leidt tot het andere en zo komt ze uiteindelijk ook in de wereld van de expedities terecht. 

De psychologische kant van survival

Hine houdt niet alleen van het actieve aspect van klimmen, overleven, stunts uitvoeren en op expeditie gaan op verlaten plekken. Ze is ook gefascineerd door de manier waarop de menselijke geest omgaat met de vijandigheid van de extreme wildernis. Even belangrijk als - of nog net iets meer dan - het fysieke aspect van overleven vindt ze de psychologische manieren waarop mensen omgaan met situaties die ons als individuen en groepen tot het uiterste drijven. 

Hoe bouwen we veerkracht op? Hoe gaan we met bepaalde situaties om? Hoe leren we op een positieve manier omgaan met tegenslagen? Dit zijn vragen die Hine bezig houden en die volgens haar in veel gevallen bepalender zijn dan iemands fysieke staat en conditie. In haar eigen woorden: “…it’s been my experience that the mental side of survival is more important than fitness and experience. My guess is it doesn’t get the attention it deserves for the same reasons physical health is still prioritised over mental health: we’re not comfortable talking about it.” ('Mind of a Survivor' (2017) - p. 3).

Het is tijdens haar opleiding dat haar interesse in de psychologische kant van het overleven wortels krijgt. Voor een opdracht moeten de studenten zeven dagen alleen zien te overleven in de voor Europese normen vrij ruige Pico de Europa Mountains in Spanje. Van de vijftien studenten die mee de opdracht beginnen, houden slechts drie – waaronder Hine – het vol tot het einde. Dat doet haar nadenken over waarom zij, die absoluut niet fysiek de sterkste of best voorbereide student is op dat moment, het wel haalt. Ze komt daarbij uit op het mentale aspect en weerbaarheid als doorslaggevende factor.

Vrouw in een mannenbastion

Door middel van deze ‘psychologische’ focus op survival vormt Hine een buitenbeetje in de zeer macho, op fysieke kracht en competitie gerichte wereld van avontuur en expeditie. Ook als vrouw blijft ze een outsider.

Hine ziet zichzelf niet als een boegbeeld, maar ze begrijpt het belang van ‘atypische’ rolmodellen, zowel voor meisjes en vrouwen als jongens en mannen. 

Zelf leert ze ook pas op latere leeftijd dat heel wat vrouwen haar vooraf gegaan zijn. Te vaak nog worden de prestaties en ervaringen van deze pioniers vergeten, genegeerd of geminimaliseerd in de geschiedschrijving en vertellingen van het alpinisme, de wereld van expeditie en avontuur. 

Expeditieleider bouwend op lokale kracht en kennis

Megan Hine brengt lange perioden wonend en werkend door bij verschillende inheemse gemeenschappen verspreid over de hele wereld. Ze hecht er in de expedities die ze organiseert belang aan om zowel nauw samen te werken met de gemeenschappen die de locatie kennen als hun broekzak, maar ook om hun technieken en kennis toe te passen waar mogelijk. Een voorbeeld: ook al kent ze tien andere manieren om vuur aan te steken of een slaapplek te maken in de natuur, als er een lokale gewoonte is, tracht ze waar ze kan deze methoden toe te passen en mee te geven aan haar klanten.

Hine organiseerde tot nu toe ruim honderd expedities over de hele wereld en van diverse makelij: van bergtochten tot antropologische survival-excursies, van individuele reizen tot groepsexcursies). Tegenwoordig besteedt ze naar eigen zeggen 11 maanden per jaar aan het scouten van locaties (voor expedities, tv-programma’s… ) in verschillende afgelegen gebieden, zoals de Amazone, de Kalahari, de Himalaya en de Poolcirkel.

De diverse kennis die Hine door de jaren heen heeft vergaard en de intensieve training die ze kan voorleggen (ze schoolt zich ook nu nog steeds bij in complexe survivalmaterie) maken van haar een veel gevraagde en toonaangevende expert met betrekking tot expedities in afgelegen gebieden, in het bijzonder op het vlak van toegankelijkheid, stunts, veiligheid en overlevingstechnieken. Het is in die hoedanigheid dat ook de televisiewereld, die sinds de jaren 2000 steeds meer graat ziet in overlevingsprogramma’s, haar in de armen sluit.

Televisiewerk

Het televisiewerk van Hine is te lang om hier volledig te overlopen, maar een aantal van haar meest bekende bijdragen zijn die aan de programma’s Man vs. Wild (ook wel Ultimate Survival), Breaking Point, Running Wild with Bear Grylls, Escape from Hell, I shouldn’t be Alive, Car vs. Wild & The Island. Voor deze programma’s gaat ze op zoek naar geschikte locaties (je kunt overal wel overleven als het moet, maar kan je er ook filmen?) en voert ze onder meer veiligheidsmanagement (denk aan het beveiligen van de cameraploeg tijdens het filmen langs een gevaarlijke rotswand) en overlevingsconsultatie uit (wat mag gegeten worden en wat niet?).   

Na lang achter de schermen te hebben gewerkt, maakt Hine in 2012 (op de Zwitserse televisie) en 2015 (internationaal) haar presenteerdebuut. Internationaal doet ze dat in het programma ‘Bear Grylls: Mission Survive’ (2015-2016) waarin een groep bekende Britten moeten zien te overleven en een aantal uitdagingen voor de kiezen krijgen voor ze één voor één naar huis worden gestuurd. Leuk weetje: de serie kende slechts twee seizoenen, die telkens door een jonge vrouw werden gewonnen.

Hine treedt ook op als ambassadeur voor de scouts, net als veel van haar Britse collega-avonturiers bekend van op TV (denk aan Bear Grylls en Ed Stafford). Ze vormt al lange tijd een koppel met een mede-avonturier Stani en heeft een hond. Verder houdt ze haar privéleven ook gewoon graag wat het is: privé.  

Mind of a Survivor (2017)

In 2017 pent Hine haar eerste boek neer, ‘Mind of a Survivor: What the Wild Has Taught Me about Survival and Success’. Het boek leest als een biografie, maar is het in se niet helemaal. In het boek benadrukt Hine de waarde van ‘going back to basics’ en welke lessen we er uit kunnen trekken die ook in het dagelijkse leven van ieder van ons toepasbaar zijn. Ze doet dit aan de hand van persoonlijke en professionele ervaringen die ze per hoofdstuk kadert in een, volgens haar, belangrijk aspect om te overleven in de wildernis.

Hine gaat in Mind of a Survivor op een toegankelijke manier dieper in op het belang van aspecten als empathie, vastbeslotenheid, acceptatie, creativiteit, nieuwsgierigheid, intuïtie en weerbaarheid.

De focus in het boek ligt, vanzelfsprekend in haar geval, op het psychologische aspect van het overleven, en net dat aspect (nog meer dan dat het om een survivalboek van de hand van een vrouw gaat) maakt het boek een zeldzaamheid in zijn soort – en een must read.

In het boek geeft Hine ook de nodige aandacht aan haar ervaringen als vrouw in de overwegende machowereld van de avonturiers. Hierbij haalt ze erg negatieve ervaringen aan (mannen die niet naar haar willen luisteren omdat ze een vrouw is en ze het dus ‘zelf wel beter weten’ of mannen die haar op erg bedreigende toon benaderen of gewoon niet willen aannemen), maar houdt ze ook ruimte voor begrip en een positieve noot. Heel vaak gaan gendernormen over puur seksisme, maar even vaak – al dan niet vaker – ook absoluut niet en speelt het ‘niet-kennen’ een veel grotere rol.