RoSa vzw scant dagelijks het Belgische en internationale nieuws op relevante berichtgeving rond gender en feminisme. In onze nieuwsbrief gaan we dieper in op een veelbesproken thema uit de actualiteit. Deze week: Internationale Vrouwendag.
Gepubliceerd op 04/03/2020
Op 8 maart is het Internationale Vrouwendag. Deze datum kent een rijke geschiedenis van vrouwenstakingen en -acties, die begint op 8 maart 1908, wanneer vrouwen in New York staken tegen slechte arbeidsomstandigheden in de textielindustrie. Ze eisen “brood en rozen”. In 1910 stelt de Duitse socialist Clara Zetkin tijdens de Internationale Vrouwenconferentie in Kopenhagen voor om 8 maart uit te roepen tot Internationale Vrouwendag. Niet alle landen nemen deze datum over. In 1917 is er op 8 maart opnieuw een staking tegen slechte arbeidsomstandigheden in de textielindustrie, dit keer in Sint-Petersburg in Rusland, onder leiding van Alexandra Kollontai. Deze twee belangrijke stakingen op dezelfde datum leiden ertoe dat er in 1921 besloten wordt om 8 maart uit te roepen tot de Internationale Vrouwendag.
In 1978 erkennen de Verenigde Naties de Internationale Vrouwendag. Op Internationale Vrouwendag wordt er geprotesteerd, gestaakt en actie gevoerd tegen de ongelijke behandeling van vrouwen. Ook vinden er conferenties, lezingen en andere evenementen plaats, met als doel de solidariteit tussen vrouwen te versterken en een betere toekomst te garanderen voor huidige en toekomstige generaties.
De Verenigde Naties (VN) stelt dat Internationale Vrouwendag ook vandaag nog zeer relevant is, omdat geen enkel land reële gendergelijkheid heeft bereikt. Vrouwen en meisjes worden nog steeds ondergewaardeerd, werken meer en verdienen minder en hebben minder keuzes. Ook ervaren ze meerdere vormen van geweld thuis en in de openbare ruimte. Daarnaast worden zwaarbevochten overwinningen op het vlak van vrouwenrechten steeds vaker teruggedraaid.
In de aanloop naar Internationale Vrouwendag bracht de VN in kaart hoe traag de participatie van vrouwen in alle domeinen van de samenleving vooruitgaat.
Internationale Vrouwendag heeft meestal een thema. In 2020 staat de dag in het teken van gelijkheid, onder de noemer #EachForEqual:
Internationaal zijn er zes missies geformuleerd die op 8 maart in de kijker staan:
Organisatoren van vrouwendag wereldwijd leggen hun eigen klemtonen, stellen hun eigen programma’s samen en formuleren soms ook specifieke eisen, die passen bij de situatie in hun regio, land of woonplaats.
In België brengen verschillende actiegroepen, organisaties en politieke partijen standpunten rond vrouwenrechten naar buiten in de aanloop naar 8 maart.
Onder andere het Collecti.e.f 8 maars formuleert eisen en organiseert stakingen. Het collectief, dat niet aan politieke partijen of vakbonden gebonden is, maakt zich zorgen over achteruitgang van de vrouwenrechten in het huidig politiek klimaat. Collecti.e.f 8 maars roept daarom alle personen die zich herkennen in de vrouwelijke identiteit en/of gepercipieerd worden als vrouw, om op zondag 8 en maandag 9 maart twee dagen lang te staken.
Onder de noemer “wanneer vrouwen stoppen, stopt de wereld!” roepen zij op om te staken door betaalde arbeid, studies en/of huishoudelijke arbeid neer te leggen, of door niets te kopen.
Ook nodigt het collectief vrouwen uit om:
Het collectief formuleert eisen rond onder meer georganiseerde economische onzekerheid, loonongelijkheid, lage pensioenen, gebrek aan toegankelijke crèches, tehuizen en opvang- en verzorgingscentra, laag of onbetaald (huishoudelijk) werk, migratiebeleid dat vrouwen in gevaar brengt, alle vormen van discriminatie, seksistische stereotypering, bemoeienis met vrouwenlichamen, problemen bij de toegang tot gezondheidszorg, fysiek en psychologisch geweld en femicide.
Ook de Vrouwenraad grijpt Internationale Vrouwendag aan om vrouwenrechten onder de aandacht te brengen. Dit jaar vraagt de Vrouwenraad in het bijzonder aandacht voor sociale zekerheid en eist onder meer de afschaffing van het statuut van samenwonenden, moederschapsvergoeding tegen 100%, volledige eigen rechten voor iedereen en een volwaardige kinderbijslag.
Een ander actueel heet hangijzer deze Internationale Vrouwendag is de abortuswet in België. Eind 2019 stemde de Kamercommissie Justitie in met een versoepeling van de abortuswet. Het voorstel haalt abortus volledig uit de strafwet, verlengt de periode waarbinnen zwangerschapsafbreking mogelijk is van 12 naar 18 weken en perkt de reflectietijd van 6 dagen in tot 48 uur. De Raad van State heeft inmiddels een advies over dit voorstel uitgesproken. Nu is het aan de plenaire vergadering van de Kamer om te beslissen.
De PS wil dat er nog voor Internationale Vrouwendag gestemd wordt over het wetsvoorstel. “Dit advies is ondubbelzinnig en bevestigt het PS-standpunt dat abortus volledig uit de strafwet moet gehaald worden en dat van abortus een medische handeling moet gemaakt worden”, zo reageert PS-Kamerlid Eliane Tillieux, een van de indieners van het voorstel, in Het Laatste Nieuws. “Op enkele dagen voor de Internationale Vrouwendag zou dat een symbolische stap zijn.”
Uit cijfers van UNIZO blijkt dat maar één derde van alle zelfstandigen een vrouw is. Daar willen Project AZO! en Vluchtelingenwerk Vlaanderen iets aan veranderen. In het kader van Internationale Vrouwendag zetten zij daarom enkele nieuwkomers die een eigen zaak gestart hebben in de kijker op hun website.
Een greep uit de activiteiten: wie op Internationale Vrouwendag wil protesteren, bijleren of zich wil verbinden met andere vrouwen, kan bij heel wat activiteiten terecht.
In Nederland staat Internationale Vrouwendag dit jaar in het kader van Vrijheid. De activiteiten per provincie vindt je hier. Ook publiceert Elsevier op 5 maart haar derde Gender Report, dat de huidige stand van de genderkloof in de wetenschap in kaart brengt. Een van de conclusies van het rapport is dat de verschillen tussen mannelijke en vrouwelijke wetenschappers wereldwijd afnemen, óók in Nederland, maar dat het aantal vrouwelijke wetenschappers in Nederland zich nog altijd onder het Europese gemiddelde bevindt.
Misschien vraag je je af waarom we op 8 maart en 11 november vrouwendag vieren. In België werd in 1972 besloten om vrouwenrechten op een andere datum in de kijker te zetten. Op 11 november van dat jaar spreken pioniers binnen het feminisme Germaine Greer en Simone de Beauvoir in ons land. Simone de Beauvoir, auteur van De Tweede Sekse, heeft zo'n drukbezette agenda dat ze alleen op die dag aanwezig kan zijn. Het Vlaamse Vrouwen Overleg Komitee (VOK), nu Furia vzw, besluit daarom om op 11 november de Belgische Vrouwendag te organiseren. Hoewel Nationale Vrouwendag sindsdien in België officieel op 11 november valt, worden er ook op de Internationale Vrouwendag op 8 maart activiteiten georganiseerd.