Podcast The Story over de manosfeer
In de categorie RoSa luistert bespreken we interessante podcasts over gender en/of feminisme die ons opvallen, die we warm aanbevelen of die we kritisch onder de loep nemen. Ditmaal luisteren we naar een leerrijke aflevering van de podcast The Story met James Bloodworth, journalist bij The Guardian en auteur van het boek Lost Boys: A Personal Journey Through The Manosphere (2025). Hij vertelt podcasthost Manveen Rana over wat hem initieel naar de manosfeer bracht, wat hij daar ervaarde en hoe hij daar bijna twintig jaar later op terugblikt.
Terug naar het hol van de leeuw
In 2006 betaalde een verlegen en onzekere James Bloodworth £2,000 voor een opleiding van de zelfverklaarde pick-up artist ‘Tux’, die hem meenam naar clubs in centrum Londen en hem aanspoorde om zoveel mogelijk vrouwen aan te spreken en te versieren. Bloodworth wou eigenlijk een vriendin, maar tijdens de opleiding lag de focus niet bepaald op connectie en relaties opbouwen. “What Tux was selling was a vision of what it is to be a successful, modern man. The sort of man women, apparently, can’t resist.” Vrouwen versieren was niet bedoeld om elkaar beter te leren kennen, maar om status te verhogen. In het gedachtegoed van pick-up artists, een gemeenschap die deel uitmaakt van de manosfeer, worden vrouwen geïnstrumentaliseerd om een bepaald mannelijkheidsideaal te bereiken of op zijn minst uit te stralen.
Voor zijn recente boek over de manosfeer keert hij terug naar de manosfeer. Dit keer undercover en niet met het doel om sociale vaardigheden onder de knie te krijgen, maar om onderzoek te doen. Hij meldt zich aan als vrijwilliger op een ‘extreme dating bootcamp’ in Las Vegas. Daar ontmoet hij de twaalf deelnemers, die allemaal £7,500 neertelden voor de cursus. Het is een ogenschijnlijk diverse groep mannen met leeftijden van 20 tot 40, verschillende etniciteiten en achtergronden. Wat ze delen is een geloof in de 80/20 regel, namelijk dat 80% van de vrouwen zich interesseert voor slechts 20% van de mannen ten gevolge van de seksuele revolutie. Om tot die 20% te behoren, moeten mannen competitief, dominant, succesvol, rijk en normatief knap zijn, en een strikt script volgen in hun contact met vrouwen. De tools om zo’n ‘alpha man’ te worden, kunnen mannen leren van zogenaamde pick-up artists.
Verdienmodel van de manosfeer
Tijdens deze cursus wordt er veel tijd en geld besteed aan het maken van foto’s voor sociale media. Die zijn nodig als ‘sociaal bewijs’ van sociale status. Enerzijds werden er gestileerde fotoshoots georganiseerd in de woestijn met gehuurde Lamborghini’s en andere luxewagens. Anderzijds is het de rol van vrijwilligers zoals Bloodworth om tijdens de avonden uit zoveel mogelijk flatterende foto’s te nemen op precies de juiste momenten: wanneer de duurste fles champagne geopend wordt, wanneer meerdere normatief knappe vrouwen schaterlachen om iets dat de pick-up artist zei, etcetera.
Die foto’s vormen de crux van het verdienmodel van influencers zoals Michael Sartain, die het bootcamp in Las Vegas organiseerde. Ze moeten de sociale status, populariteit en luxe lifestyle van de influencers tonen, wat nodig is om hun diensten als mentor te legitimeren.
Aanrader
Hoewel de toon van de host soms onnodig dramatiserend is, loont de uiteenzetting van James Bloodworth wel echt de moeite. Hij neemt luisteraars mee in zijn eigen ervaringen met de manosfeer, reflecteert op de ideeën en het discours die boegbeelden zoals Jordan Peterson en Andrew Tate zo populair maken en biedt inzicht in het verdienmodel achter deze antifeministische en misogyne influencers. Ook interessant is zijn overzicht van hoe de manosfeer zich de afgelopen dertig jaar ontwikkelde en diversifieerde in verschillende antifeministische subculturen. Zo meent Bloodworth dat het ontstaan van de incel gemeenschap een direct resultaat is van de valse beloften van de pick-up artist industrie. Er werd mannen succes bij vrouwen beloofd als ze maar een bepaald script volgden. Wanneer dat niet bleek te lukken, verlieten verschillende leden de gemeenschap met wrok en een gevoel van gekrenkte rechtmatigheid ten opzichte van vrouwen, wat later resulteerde in aparte incel fora en gemeenschappen. Dit en nog veel meer in de podcastaflevering van The Story, met host Marveen Rana en gast James Bloodworth.
In de pers:
- Lost Boys by James Bloodworth review – journey into the manosphere (The Guardian, 28/05/2025)
- My job at a £7,500 dating boot camp — toxic masculinity rules (The Times, 28/05/2025)
- Nick wanted to drop bodyfat and build his own micro-harem of women: how my friend fell for the red-pill hucksters of the manosphere (The Guardian, 25/05/2025)
Aanraders uit de RoSa-bibliotheek:
- Lost Boys: A Personal Journey Through The Manosphere / James Bloodworth, 2025