hier komen promoties & acties

29.12 | Populaire feministische hashtags van 2022

Sinds het digitale strijdperk woedt de feministische strijd uiteraard ook online en op de sociale media. Hashtags worden in het leven geroepen om taboes te doorbreken, meer zichtbaarheid te geven aan positieve campagnes en rolmodellen, of om seksisme te veroordelen. Zoals elk jaar biedt RoSa een overzicht van de populairste feministische hashtags van 2022.

Gepubliceerd op 29/12/2022

#MashaAmini #Iran #JinJiyanAzadi

Op vrijdag 16 september overlijdt de 22-jarige Zhina Amini in onduidelijke omstandigheden nadat ze hardhandig werd opgepakt door de religieuze politie - in de media vaak de 'moraalpolitie' of 'zedenpolitie' genoemd - in Teheran, Iran. Reden van haar arrestatie: haar hijab bedekt niet al haar haren. Sinds de Iraanse revolutie in 1979 is het dragen van een hoofddoek namelijk verplicht voor vrouwen in Iran. Ondanks regelmatig terugkerende protesten houdt die verplichting stand. De dood van de jonge Koerdische blijkt voor velen de spreekwoordelijke druppel. Terwijl de Iraanse politie volhoudt dat Amini stierf ten gevolge van een hartaanval tijdens “een educatieve training over de hijab regels”, wordt op sociale media massaal gewezen op het verdachte karakter van haar dood. Dat Zhina Amini Koerdische is, ook in Iran een gemarginaliseerde etnische minderheid, is een bijkomende dimensie, die doet vermoeden dat er meer aan de hand is. Al gauw gaan een foto en een video viraal van Amini, die bewusteloos in een ziekenhuisbed ligt met sondes in haar mond en neus, bloed en blauwe plekken in haar gezicht. De verdachte dood van Amini ontketent een golf van publieke verontwaardiging en resulteert snel in tal van protesten over het hele land. Ook online wordt er strijd gevoerd en aandacht gevraagd voor de gebeurtenissen: op sociale media circuleren ontelbare posts en acties onder de hashtags #MahsaAmini (de officiële naam van Amini in Iran, Zhina is haar Koerdische naam), #Iran en #JinJiyanAzadi, wat “Vrouwen, Leven, Vrijheid” betekent en verwijst naar een populaire slogan die massaal wordt gescandeerd tijdens protesten. Heel wat demonstranten en activisten, maar ook bekende Iraniërs spreken zich niet alleen uit tegen het vermeende geweld tegen Amini, maar ook tegen de strikte kledingvoorschriften voor vrouwen en de wijdverspreide intimidatie van vrouwen in Iran in het algemeen. In tegenstelling tot vorige opflakkeringen van verzet, blijven de protesten wekenlang aanzwellen en tot vandaag aanhouden.

#WarOnWomen #ProChoice

Na maanden van paniek en commotie rond een gelekt document, waaruit blijkt dat het Amerikaanse Hooggerechtshof beoogt het federaal grondwettelijk recht op abortus aan diggelen te slaan, wordt dit plan werkelijkheid op 24 juni. Voortaan mogen de individuele staten autonoom beslissen over plaatselijke abortuswetgeving. Hiermee wordt brutaal een einde gemaakt aan het recht om baas te zijn over eigen buik dat in alle Amerikaanse staten gold sinds 1973. De publieke reactie beperkt zich niet tot paniek en protest in de Verenigde Staten, maar transformeert in een mum van tijd in woede in alle uithoeken van de wereld. Met de hashtag #WarOnWomen benoemen mensen wereldwijd dat de beslissing een regelrechte aanval is op het zelfbeschikkingsrecht van, in eerste instantie, vrouwen. Ook de hashtag #ProChoice wordt ontelbare keren gedeeld op sociale media om steun te betuigen aan iedereen die door deze beslissing getroffen kan worden. Met ‘pro choice’ verwijzen feministen en activisten naar het voornoemde zelfbeschikkingsrecht, en dus de vrije keuze, van zwangere personen om al dan niet te aborteren.

#InternationalSafeAbortionDay #Sept28

Al in 1990 - toevallig het jaar waarin België beslist abortus  te gedogen - staat 28 september in grote delen van Latijns-Amerika en de Caraïbische eilanden in het teken van de strijd voor decriminalisering van abortus. Pas in 2011 roept het Women's Global Network for Reproductive Rights (WGNRR) de dag uit tot de internationale strijddag voor veilige abortus. Na de beslissing van het Amerikaanse Hooggerechtshof om het federale recht op abortus af te schaffen in juni 2022, kwamen abortusrechten het afgelopen jaar wereldwijd weer hoog op de politieke agenda te staan. Zwangerschapsafbreking is en blijft een globaal en controversieel onderwerp, ook in Europa. Het maatschappelijke debat over het recht op abortus wordt dan ook geregeld opgerakeld en raakt nooit volledig beslecht. Dit jaar kreeg de Internationale Dag voor Veilige Abortus dan ook ongezien veel aandacht op sociale media. Met de hashtags #InternationalSafeAbortionDay en #Sept28 wordt de dag op verschillende platformen in de kijker gezet.

#Transgenderwet

In september piekt de hashtag  #transgenderwet op Twitter en Instagram in Nederland. Daar wordt op dat moment in De Kamer gestemd over een voorstel om de zogenaamde wet te versoepelen. 

Nederlandse trans en intersekse personen die de geslachtsregistratie op hun paspoort willen wijzigen, moeten in 2022 nog steeds eerst naar een psycholoog. Pas wanneer die oordeelt dat die wens oprecht en bevorderlijk is voor hun gezondheid, kan het paspoort van de persoon in kwestie aangepast worden. Volgens tal van trans personen en (feministische) organisaties gaat het om een transfobe wet die toe is aan verandering. Daarom wordt in september een versoepeling van die wet voorgesteld: trans en intersekse personen zouden dan niet langer ‘goedkeuring’ van een psycholoog moeten krijgen om hun geslachtsregistratie aan te passen, en ook kinderen van jonger dan 16 jaar zouden vanaf dan hun geslachtsregistratie kunnen laten wijzigen. 

Dat er een gesprek met een psycholoog nodig is voordat er aanpassingen kunnen gebeuren, betekent volgens velen dat er nog steeds naar trans  en intersekse personen wordt gekeken alsof ze aan een stoornis lijden, en doet afbreuk aan hun zelfbeschikking.

Atria, Nederlands Kennisinstituut voor Emancipatie en Vrouwengeschiedenis, ondersteunt de versoepeling van de wet dan ook om die reden. 

Transgender Netwerk Nederland bericht dat Nederland achterop hinkt in Europa wanneer het aankomt op het zelfbeschikkingsrecht van trans en intersekse personen: in België, Noorwegen, Portugal, Malta, Luxemburg, Ierland, Ijsland, Denemarken en Zwitserland is het niet langer verplicht om op consultatie te gaan bij een psycholoog voordat een geslachtsregistratie gewijzigd kan worden.

#FlameTime

Op 6 juli 2022 startte het Europees Kampioenschap vrouwenvoetbal, en de Belgische Red Flames waren ook van de partij.

Belgen waren duidelijk trots op onze vrouwenploeg: om gemeenten en uitbaters van cafés en andere zalen warm te maken om de matchen op groot scherm uit te zenden, voorzag minister van Gelijke Kansen Bart Somers hen van financiële ondersteuning

De matchen werden massaal bekeken, supporters uitten online hun steun aan de ploeg met #FlameTime, en ons elftal schopte het tot de kwartfinales. Het was een duidelijk signaal dat het vrouwenvoetbal zich verder blijft ontwikkelen en professionaliseren, maar ook dat het vrouwenvoetbal meer en bredere aandacht krijgt. Daarnaast hopen verschillende spelers en onderzoekers ook dat de prestaties van de Red Flames jongere meisjes zal inspireren om zelf te beginnen voetballen. De Belgische voetbalbond liet in februari van 2022 al weten dat het dit jaar 21% meer  vrouwelijke leden telt dan in 2019. Voetballen lijkt vooral aan populariteit te winnen bij meisjes tussen 8 en 12 jaar. 

#TDFF #WatchTheFemmes

Dertien jaar na het ter ziele gaan van La Grande Boucle Féminine en bijna dertig jaar nadat de laatste Tour (de la CEE) Féminin gereden wordt, stond er afgelopen zomer eindelijk opnieuw een Ronde van Frankrijk voor vrouwen op de wieleragenda. De Tour de France Femmes, een gloednieuwe rittenkoers in acht etappes, ging van start in Parijs op 24 juli - de slotdag van de Tour de France voor mannen - en kende zijn apotheose op 31 juli in de Vogezen. Dat de belangrijkste en meest lucratieve rittenkoers terug een weg vindt naar het vrouwenpeloton is het verdiende resultaat van jarenlang campagne voeren, maar ook een formele erkenning van formaat voor het vrouwenwielrennen. De afgelopen jaren worden er nieuwe kijkcijferrecords opgetekend, ontstaan er nieuwe en grote ploegen, en is er overduidelijk een fikse professionalisering van het vrouwenpeloton waar te nemen. 

Met de hashtags #TDFF en #WatchTheFemmes drukken enthousiaste fans hun vreugde uit, berichten koersliefhebbers en journalisten over dit nieuwe hoogtepunt in de geschiedenis van het vrouwenwielrennen, en vragen activisten aandacht voor de ongelijke belangstelling, waardering en verloning van het vrouwenwielrennen.

#RedOnzeKinderopvang #de1000eerstedagen #CrisisKabinetKinderopvang

In 2022 vormt de kinderopvang opnieuw een heet hangijzer in het publieke debat. De sector kampt met een tekort aan opvangplaatsen voor kinderen, en door personeelstekort moeten verschillende kinderdagverblijven delen van hun werking sluiten of het aantal kinderen per begeleider optrekken, wat leidt tot nog meer werkdruk en uitval van personeel. Dit is weliswaar een oud zeer, maar de vicieuze cirkel lijkt een nieuw dieptepunt te kennen, met paniekmaatregelen zoals de ontwikkeling van een ‘kader voor ouders die zelf noodopvang organiseren’ door Kind en Gezin. Heel wat ouders zijn wanhopig en academici, werkgevers, en (feministische) organisaties maken zich ernstig zorgen.

Sociale media spelen een belangrijke rol in het verzamelen van getuigenissen en activeren van burgers in deze kinderopvangcrisis. Ouders en sympathisanten organiseren zich onder de naam ‘Crisiskabinet Kinderopvang’, getuigenissen worden gebundeld onder de hashtag #redonzekinderopvang en gedeeld via een livestream. De actiegroep #de1000eerstedagen vraagt dan weer een Marshallplan voor een kwalitatieve kinderopvang, met in november al meer dan 31 000 handtekeningen.

Onbetaalde zorg, zoals die voor kinderen, komt vaak terecht op de schouders van vrouwen. Tegelijk zijn vrouwen oververtegenwoordigd in zorgfuncties in de kinderopvangsector. Na de kinderen zelf zijn het dus voornamelijk vrouwen die de gevolgen van de kinderopvangcrisis voelen. Een collectieve organisatie van (kinder)opvang is dan ook een terugkerend strijdpunt binnen de feministische beweging.

#AllesInDeStrijd

In oktober voeren acht bekende Vlamingen actie in de strijd tegen teelbal- en prostaatkanker. De mannelijke BV’s willen het taboe rond deze kankers doorbreken door zelf uit de kleren te gaan: “Als wij uit de kleren durven gaan voor heel Vlaanderen, dan moet elke Vlaamse man toch eens over prostaat- en teelbalkanker durven praten met zijn huisarts?", redeneerden de acht mannen.

Er heerst een zeker taboe op - en onwetendheid over - reproductieve, seksuologische en endocriene problemen gerelateerd aan de mannelijke anatomie. Waar gynaecologie als discipline heel wat bekendheid heeft, lijkt de tegenhanger die zich focust op de mannelijke anatomie - genaamd andrologie - minder zichtbaarheid te genieten. Rond deze kwalen en aandoeningen bestaan heel wat mythes, vooroordelen en/of taboes, waardoor het moeilijk is om ze te bespreken en waardoor ze vaak onder de radar blijven. Daardoor vinden mensen soms moeilijk de weg naar gepaste zorgverlening. Taboes doorbreken is dan ook een belangrijke stap naar meer bewustwording.

#BOOS

In januari ontstaat er ophef in Nederland: programmamaker Tim Hofman maakt in een aflevering van zijn programma BOOS bekend dat er meerdere aanklachten lopen in verband met verkrachting, machtsmisbruik en seksueel grensoverschrijdend gedrag  bij de Nederlandse talentenjacht The Voice of Holland. De verontwaardiging is groot, en zo ook de gevolgen van de aantijgingen. Bandleider Jeroen Rietbergen stapt op, The Voice wordt stilgelegd door RTL, en (vermeende) slachtoffers krijgen heel wat media-aandacht te verduren na de uitzending. 

Voor deze aflevering verzamelen de makers van BOOS klachten over verschillende medewerkers van de show - die allemaal een machtspositie innemen - zoals coaches en bekende muzikanten Ali B. en Marco Borsato. Rapper Ali B. wordt voor twee zedenfeiten aangeklaagd, waaronder verkrachting. Tegen zanger Borsato zijn twee aangiftes gedaan wegens onzedelijke betastingen. Negentien vrouwelijke kandidaten en (ex-)medewerkers  getuigen over seksueel grensoverschrijdend gedrag door bandleider Jeroen Rietbergen. Hij erkent de aantijgingen en stapt zelf op. Tim Hofman zegt in de aflevering van BOOS dat vrouwen die berichtjes en andere toenaderingspogingen van Rietbergen negeerden, daar de gevolgen van voelden. Zo zou elke afwijzing gevolgd worden door ingewikkelde situaties met nefaste gevolgen op de carrièremogelijkheden van de vrouwen. 

De reactie van John De Mol, mediamagnaat en producent van The Voice of Holland, doet eveneens veel stof opwaaien. Wanneer Tim Hofman hem in BOOS confronteert met de getuigenissen van seksueel grensoverschrijdend gedrag achter de schermen van zijn programma, geeft De Mol de boodschap dat slachtoffers onmiddellijk moeten ingrijpen: “Wacht niet. Wees niet bang. Je moet je mond opentrekken. Alleen dan kunnen we je helpen.”. Die boodschap kan op weinig begrip rekenen, en er komt ook kritiek uit een van zijn eigen mediabedrijven: Talpa. In een paginagrote advertentie in de Nederlandse krant Algemeen Dagblad spreken vrouwelijke medewerkers van het bedrijf De Mol aan: ‘Beste John, het ligt niet aan de vrouwen. Groet, de vrouwen uit je bedrijf.’. In een reactie op deze advertentie en andere kritiek over zijn uitspraken, laat De Mol weten dat hij niet begrijpt waarom vrouwen boos zijn over zijn opmerkingen, in plaats van op de daders van het seksueel grensoverschrijdend gedrag. Hij voegt nog toe dat hij niet de intentie had om de schuld bij slachtoffers te leggen met zijn uitspraken. 

Bron hoofdafbeelding en banner: dole777 via Unsplash

#Perspectief #Jaaroverzicht #Hashtags #Feminisme #2022 #RoSaschrijft