Chimamanda Ngozi Adichie

Leven 

Chimamanda Ngozi Adichie (1977) groeit op in Nsukka, Nigeria, als een van de zes kinderen van James Nwoye Adichie, professor statistiek aan de Universiteit van Nigeria en Grace Ifeoma,  de eerste vrouwelijke archivaris aan diezelfde universiteit. Als jonge vrouw studeert Adichie eerst anderhalf jaar geneeskunde en farmacie aan de universiteit waar haar ouders werken. Toch besteedt ze het merendeel van haar tijd aan het uitgeven van het studententijdschrift The Compass. Haar passie ligt duidelijk bij het schrijven.

Op haar negentiende verlaat ze Nigeria om communicatie en politieke wetenschappen te studeren aan de Amerikaanse Drexel University in Philadelphia. Wat later verhuist ze naar de Eastern Connecticut State University om dichter bij haar zus Uche te zijn, die een artsenpraktijk heeft in Coventry. 

Bron foto: Carlos Figueroa / CC BY-SA

In de Verenigde Staten wordt Adichie voor het eerst geconfronteerd met de vaststelling dat haar identiteit wordt bepaald door haar huidskleur, iets waar ze in Nigeria nooit bij had stilgestaan. Ze ondervindt aan den lijve wat het betekent om een zwarte vrouw te zijn in de VS. Het begrip “ras” is een nieuw gegeven voor haar, iets waarover ze veel te leren heeft. Het is een thema dat ze later aansnijdt in haar roman Americanah (2013).

In 2003 haalt ze haar master creatief schrijven aan de John Hopkins University, en in 2008 een master in de kunsten binnen de Afrikaanse studies aan de universiteit van Yale. In 2008 krijgt ze een Mac Arthur Fellowship en in 2011 een fellowship aan het Radcliffe Institute for Advanced Study van de Universiteit van Harvard.

Adichie verdeelt haar tijd tussen Nigeria, waar ze schrijfworkshops geeft, en de Verenigde Staten.

Werk

In 1997 debuteert Adichie met de dichtbundel Decisions. Niet veel later publiceert ze het toneelstuk For Love of Biafra. Haar debuutroman Purple Hibiscus (2003) over religieus fanatisme en huiselijk geweld oogst internationale lof, haalt de shortlist van de Orange Prize for Fiction in 2004 en wint de Commonwealth Writers' Prize voor het beste debuut in 2005.  

In 2006 volgt haar bestseller Half of a Yellow Sun over de Nigeriaanse Biafraoorlog van in de jaren zeventig. De roman wordt genomineerd voor de National Book Critics Circle Award en wint in 2007 de prestigieuze Women's prize for fiction (destijds de Orange Prize genoemd). De jury beschrijft het boek als “astonishing, not just in the skilful subject matter, but in the brilliance of its accessibility”. In 2020 valt Half of a Yellow Sun opnieuw in de prijzen: de roman wordt verkozen tot de ultieme favoriet in de 25-jarige geschiedenis van de Women's prize for fiction, de winnaar van de winnaars dus.

In 2014 wordt het verhaal verfilmd door Biyi Bandele, met Chiwetel Ejiofor en Thandie Newton in de hoofdrollen.

De veelzijdige auteur van gedichten, non-fictie en roman’s is bovendien een veelgevraagde spreker. In 2009 geeft Adichie een lezing voor TEDxTalks met de titel The Danger of a Single story en in datzelfde jaar verschijnt een bundel met kortverhalen van haar pen, The Thing Around Your Neck. In 2012 de roman Americanah. Die roman wordt door The New York Times geselecteerd als een van de tien beste boeken van 2013. Met Americanah eist Adichie haar plaats op in de categorie van grote en baanbrekende Amerikaanse auteurs als Richard Wright, Ralph Ellison, James Baldwin en Toni Morrison. Adichie geeft een nieuw perspectief aan het rassenthema, namelijk dat van de niet-Amerikaanse zwarte vrouw.

De razend populaire lezing die ze in 2012 geeft voor TEDxEuston Why whe should all be feminists werd miljoenen keren bekeken en verschijnt in 2014 in boekvorm. Het essay wordt een hype, onder meer omdat Beyoncé er citaten uit gebruikt in haar song Flawless en omdat alle Zweedse zestienjarigen het boekje in 2015 cadeau krijgen, met dank aan een project van de Zweedse Vrouwenlobby. Ook in België werden gratis exemplaren van Chimamanda Ngozi Adichie’s feministisch zakboekje verspreid in secundaire scholen dankzij het project The Happy Feminist.

Haar jongste boek, Dear Ijeawele, or A Feminist Manifesto in Fifteen Suggestions (2017) is gebaseerd op een brief die Adichie schreef aan een vriendin nadat zij haar om advies had gevraagd over hoe ze haar dochter moest opvoeden tot een feminist.

Ngozi Adichie wordt beschouwd als een van de belangrijkste Afrikaanse schrijvers van haar generatie. De auteur weet het persoonlijke op een intelligente manier te verbinden met een groter verhaal. Wederkerende thema’s zijn racisme, seksisme of de geschiedenis van haar geboorteland. Adichie wordt wereldwijd geprezen voor haar meeslepende verhaalstijl. Haar werk is vertaald in maar liefst dertig talen.

In de pers:

• Chimamanda Ngozi Adichie: ‘Alleen de blanke man kan het racisme de wereld uit helpen’ (De Morgen+,30/01/2021)
• Chimamanda Ngozi Adichie voted Women's prize 'winner of winners' (The Guardian, 12/11/2020)
• Chimamanda Ngozi Adichie: "Can people please stop telling me feminism is hot?" (The Guardian, 04/02/2017)
• Het gevaar van een eenzijdig verhaal (TedxTalks, 2009)
• We zouden allemaal feministen moeten zijn (TedxTalks, 2012)

Aanraders uit de RoSa-bibliotheek:

• We Should All Be Feminists / Chimamanda Ngozi Adichie, 2014 – RoSa-ex.nr.: P1/33
• Dear Ijeawele, or a feminist manifesto in fifteen suggestions / Chimamanda Ngozi Adichie, 2017 – RoSa-ex.nr.: FII f/109
• Of women borne: a literary ethics of suffering / Cynthia R. Wallace, 2016 – RoSa-ex.nr.: GIV2 h/9