Auteur die als eerste vrouw de Pulitzerprijs voor fictie wint
Pearl S. Buck (1892 –1973) is een Amerikaans auteur, vooral bekend om haar romans over het leven in China. In 1932 wint ze als eerste vrouw de Pulitzerprijs voor fictie, voor haar roman The Good Earth. In 1938 wint ze als eerste Amerikaanse vrouw - en als derde vrouw overall - ook de Nobelprijs voor de Literatuur.
De schrijverscarrière van Pearl Buck kent zijn startpunt vanaf de jaren ‘20 van de 20ste eeuw. De dan ongeveer dertig jarige Buck publiceert in eerste instantie diverse losse verhalen en essays. In 1930 verschijnt haar eerste roman: East Wind, West Wind. Haar bekendste roman, The Good Earth, wordt een jaar later gepubliceerd. Samen met Sons uit 1933 en A House Divided uit 1935 vormt The Good Earth een trilogie, in 1935 ook gepubliceerd als The House of Earth. Pearl Buck’s boeken spelen zich vooral af in China.
Buck publiceert ook een aantal literaire werken onder het mannelijk pseudoniem John Sedges.
"Jonge mensen weten nog te weinig om voorzichtig te zijn en proberen dan ook het onmogelijke te doen - en slagen daarin, elke generatie weer opnieuw."
Pearl s. Buck
Het boek handelt over het familieleven in een Chinees dorp aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog. Het legt Pearl Buck geen windeiren. The Good Earth wordt het best verkochte fictieboek in de Verenigde Staten in het jaar 1931.
Met het boek wint Buck in 1932 als eerste vrouw ooit de Pulitzerprijs voor fictie. Drie jaar later krijgt ze voor hetzelfde boek de William Dean Howells Medal, een vijfjarige prijs voor de meest onderscheiden Amerikaanse roman van die periode.
In 1938 wint ze als eerste Amerikaanse vrouw – en als derde vrouw overall - de Nobelprijs voor de Literatuur. Het Nobelprijscomité zegt bij de overhandiging van de prijs het volgende:
“By awarding this year's Prize to Pearl Buck for the notable works which pave the way to a human sympathy passing over widely separated racial boundaries and for the studies of human ideals which are a great and living art of portraiture, the Swedish Academy feels that it acts in harmony and accord with the aim of Alfred Nobel's dreams for the future.”
Verder krijgt Pearl Buck niet enkel in literaire kringen erkenning. Zo wordt ze in 1983, 10 jaar na haar dood, in de bloemen gezet met een 5¢ Great Americans series postzegel van de United States Postal Service. In 1999 wordt Buck een Women's History Month Honoree van de National Women's History Project.
Ook in haar tweede thuisland China krijgt ze herhaaldelijk erkenning. Zo is Buck’s voormalige woonplaats op de Nanjing University momenteel ingewijd als Sai Zhenzhu Memorial House. Sai Zhenzhu is Pearl Buck’s Chinese naam.
Pearl S. Buck laat als auteur immens veel publicaties na. Een beknopte selectie van haar werk:
Buck is niet Pearl Buck's geboortenaam. Ze wordt geboren als Pearl Comfort Sydenstricker in Hillsboro, West-Virginia (VS). Als ze drie maanden oud is, verhuist ze met haar ouders naar de Chinese provincie Jiangsu, waar haar ouders missionaris worden. Ze brengt de eerste jaren van haar jeugd in China door, waar zij Chineestalig wordt opgevoed, met Engels als tweede taal.
In 1900 verlaat de familie China nadat het daar door de Bokseropstandte gevaarlijk wordt voor buitenlanders. Er leven overal geruchten over gewelddadigheden tegen westerse missionarissen. De vijandige houding die veel Chinezen plotseling heel openlijk aannemen, neemt met de dag toe. Daarop verhuist het gezin terug naar de VS.
Na een verblijf van 2 jaar in San Francisco keert de familie Sydenstricker echter terug naar China. Het is het begin van een constant heen en weer reizen tussen de twee landen voor Pearl S. Buck.
Ook later verblijft Pearl Buck, onder meer voor haar eigen studies, langere periodes in de VS, terwijl China tot haar uitvalsbasis uitgroeit.
Van 1910 tot 1914 studeert ze aan het Randolph-Macon Women's College in Lynchburg, Virginia. Na afloop van haar studies keert ze echter terug naar China.
In 1917 trouwt ze In China met John Lossing Buck, een Amerikaans landbouweconoom die zich er specialiseert in de landelijke economie. Het is dan pas dat Pearl Sydenstricker Pearl Buck wordt. Het echtpaar woont in het begin van hun huwelijk in een arme Chinese provincie, zodat John Lossing Buck zijn werk kan verder zetten.
Van 1920 tot 1933 wonen de Bucks op de campus van de University of Nanking, waar ze beiden les geven. Pearl S. Buck geeft er Engelse literatuur net als ook aan het Ginling College en aan de National Central University.
In 1921 bevalt Pearl S. Buck van een dochter, Carol Grace, die verstandelijk gehandicapt blijkt te zijn. Onder meer om de kosten van de zorg voor haar dochter te kunnen opbrengen begint Buck met schrijven. In 1924 woont het gezin korte tijd opnieuw in de VS, waar Buck haar masterdiploma behaalt aan Cornell University. In 1925 adopteren John en Pearl een tweede dochter, Janice, waarna ze opnieuw naar China verhuizen.
In 1927 zijn er diverse nationalistische en communistische opstanden in en rond Nanjing. Ook het huis van de Bucks wordt volledig geplunderd. Gelukkig is het gezin op tijd kunnen onderduiken. Ze vluchten naar Japan, waar ze een jaar verblijven vooraleer terug te keren naar China.
Haar huwelijk met John begint steeds meer op losse schroeven te staan en in 1935 beëindigden John en Pearl Buck hun huwelijk. Door diverse contacten met prominente Chinese auteurs begint Buck tegelijkertijd steeds meer in haar kunnen als auteur te geloven. Het geld is uiteraard welkom, niet alleen om de zorg voor haar dochter te kunnen bekostigen, maar ook om als gescheiden vrouw in haar eigen levensonderhoud te kunnen voorzien.
Door de politieke spanningen in China en om beter te kunnen zorgen voor haar gehandicapte dochter verhuist Pearl Buck in 1934 – één jaar voor hun scheiding, maar toch al zonder John - opnieuw naar de VS. Ze zal daarna nooit meer naar haar geliefde China terug keren. Tijdens het communistische regime wordt ze namelijk bestempeld als een 'Amerikaans culturele imperialist'. Daarop wordt haar de toegang tot China ontzegd.
In 1935 hertrouwt Pearl Buck al met Richard Walsh, in hetzelfde jaar waarin de scheiding met John wordt gefinaliseerd. Pearl Buck leert Walsh begin jaren '30 kennen als uitgever van haar eerste boek. Zowel privé als professioneel zullen ze jarenlang een team vormen. Samen adopteren ze nog negen kinderen. Ook haar geadopteerde dochter uit haar eerste huwelijk, Janice, zal de achternaam Walsh overnemen. Het gezin woont in Pennsylvania tot Walsh overlijdt in 1960. Daarna verhuist Pearl Buck met de kinderen naar Danby in Vermont.
In de jaren ‘60 wordt bij haar dochter Carol de diagnose PKU (Fenylketonurie) vastgesteld. Bij PKU is het enzym fenylalaninehydroxylase (PAH) dat het aminozuur fenylalanine afbreekt, afwezig of onwerkzaam, waardoor dit aminozuur zich in het bloed en het ruggenmergsvocht ophoopt. Hierdoor treedt een chemisch proces op waardoor zenuwcellen beschadigd raken. Dit leidt uiteindelijk tot hersenbeschadiging. Patiënten met onbehandelde PKU zijn meestal verstandelijk gehandicapt met bijkomende gedragsproblemen, en hebben veel last van moeilijk te behandelen huidaandoeningen, zoals eczeem.
Buck schrijft over de zorg voor Carol later ook een boek, The Child Who Never Grew (1950).
Na haar finale terugkeer in de Verenigde Staten halverwege de jaren '30 zet Buck zich in voor burger- en vrouwenrechten lang voor dit als ‘hip’ wordt ervaren of politiek veilig is om te doen. Ze zet daarnaast ook diverse organisaties op voor contact met en hulp aan Aziatische landen. Ze zet zich hierbij bijvoorbeeld ook heel direct in voor de duizenden baby’s van Aziatische vrouwen en Amerikaanse soldaten, achtergelaten nadat de soldaten in kwestie terug naar de VS zijn gegaan.
In 1949 sticht Pearl Buck Welcome House, Inc, het eerste internationale interraciale adoptiebureau, nadat bestaande adoptiediensten Aziatische kinderen en kinderen van gemengde afkomst als ‘onadopteerbaar’ classificeren. Ze doet dit samen met auteur James A. Michener, advocaat Oscar Hammerstein en zijn vrouw Dorothy Hammerstein.
In 1964 sticht Pearl Buck vervolgens de Pearl S. Buck Foundation (nu: Pearl S. Buck International) om kinderen te ondersteunen die niet in aanmerking komen voor adoptie. Ze opent datzelfde jaar ook het Opportunity Center and Orphanage in South Korea, waarvan uiteindelijk ook bureaus komen in Thailand, de Filipijnen en Vietnam.
Pearl Buck overlijdt in 1973 op tachtigjarige leeftijd aan longkanker. Ze levert zelf het ontwerp voor haar grafsteen, waar in Chinese tekens de naam Pearl Sydenstricker op staat. Ze is begraven op Green Hills Farm in Pennsylvania, het domein waar ze tot 1960 met haar tweede man Richard Walsh woont. Het landhuis dat op het domein staat, krijgt na haar overlijden de naam Pearl S. Buck House en wordt in 1980 ook omgedoopt tot een National Historic Landmark and Museum. Het landhuis staat op de Amerikaanse National Register of Historic Places en is eigendom van de Pearl S. Buck Foundation. Het is toegankelijk voor bezoekers.
Naast het Pearl S. Buck House zijn er nog diverse andere historische sites die kunnen worden bezocht en/of een verwijzing krijgen naar Bucks passage daar. Een overzicht van alle sites:
Meer lezen: