The Female Eunuch - Germaine Greer
Germaine Greer
The Female Eunuch
London: Paladin, 1970. 354 p.
feminisme / emancipatie / man-vrouwverschillen / vrouwenonderdrukking
RoSa-ex.nr.: FIII a/243
The Female Eunuch (1970)
The Female Eunuch van Germaine Greer is een indringend pleidooi voor het recht van vrouwen om hun eigen seksualiteit ongedeerd en ongegeneerd te beleven. Germaine Greer stelt dat het traditionele huwelijk vrouwen seksueel onderdrukt, hen leegzuigt en eunuchen van hen maakt. Ze roept vrouwen op om te revolteren tegen de algemeen aanvaarde gedragsregels. Vrouwen moeten de vrijheid krijgen om te rennen, te roepen en met hun benen open te zitten. Ze hebben het recht om niet bang te hoeven zijn, niet gemuilkorfd, verminkt of geslagen te worden.
De vrijmoedigheid van The Female Eunuch veroorzaakt een schokgolf ten tijde van de publicatie in 1970. Het boek is bits, geestig, zelfbewust en provocatief. Als een orkaan van boze verontwaardiging keert Greer de conventionele sociale orde ondersteboven. Onafgebroken hamert ze op de rol van seks in het versterken van het machtsonevenwicht tussen vrouwen en mannen. Vrouwen moeten hun eigen menstruatiebloed proeven en celibaat en monogamie opgeven. Vrouwen moeten zich losscheuren van het patriarchale kerngezin, van de verplichting om kinderen op de wereld te zetten, van seksuele dienstbaarheid aan de man.
Greer ontmaskerde in een adem een aantal mythes rond romantische liefde en het gelukkige gezin. Ze beschreef de ellende van onvervulde vrouwenlevens en de vergeefse hang naar veiligheid.Vrouwen moeten hun eigen talenten en vaardigheden ontplooien, ze moeten zich niet opofferen voor het geluk van man en kinderen, want dat maakt van hen gefrustreerde krengen.
Greer ontmaskerde in een adem een aantal mythes rond romantische liefde en het gelukkige gezin. Ze beschreef de ellende van onvervulde vrouwenlevens en de vergeefse hang naar veiligheid.Vrouwen moeten hun eigen talenten en vaardigheden ontplooien, ze moeten zich niet opofferen voor het geluk van man en kinderen, want dat maakt van hen gefrustreerde krengen.
Mannen houden niet van echte vrouwen maar van een ingebeeld stereotypen, het eeuwig vrouwelijke, met als belangrijkste kenmerk castratie. Haar gezicht mag geen spoortje eigen persoonlijkheid of intellect verraden.
Haar commentaar op andere vrouwen is behoorlijk denigrerend. Vrouwen zijn onzeker, haten hun eigen lichaam, onderdrukken hun libido, ze zijn masochistisch en destructief tegenover zichzelf en hun gezin. Hun altruïsme is verdoken zelfzucht, aldus Greer.
Vrouwen beseffen nog altijd niet hoe erg mannen hen haten en hoe ze geconditioneerd worden om een hekel te hebben aan zichzelf, en dan vooral aan hun lichaam en seksualiteit.
Baanbrekende inzichten over gender
In de lectuur over gender is The Female Eunuch een baanbrekend werk. Als een van de eersten wijst Greer op het onderscheid tussen biologische verschillen, die inherent en onveranderlijk zijn, en psychologische verschillen die voortkomen uit sociale conditionering.
Sekserollen zijn niet natuurlijk maar aangeleerd. Vrouwen worden geconditioneerd om hun autonomie op te geven en een stereotiepe versie van vrouwelijkheid aan te nemen. Het resultaat is hulpeloosheid, wrok, en de onmogelijkheid om te genieten van hun leven en van hun lichaam. De rebelse Greer weigert dat spel mee te spelen.
Mannen en vrouwen wringen zich in bochten om te conformeren aan sociaal geconstrueerde genderpatronen. Maar in de natuur bestaat geen bewezen onderscheid tussen mannenhersenen en vrouwenhersenen.
Haar buitengewone lef, haar openheid over seks en haar stoute humor maakten Greer in een klap beroemd. Haar verteltrant was tegelijk erudiet en brutaal, haar argumentatie intelligent en origineel maar ook vol tegenspraak. Greer putte uit geschiedenis, literatuur, filosofie, biologie en populaire cultuur. Haar strijd om bevrijding draaide om het individu, niet om het collectief. Ze was goed in het analyseren van de positie van de vrouw in de maatschappij, maar haar oplossingen om verandering in te voeren waren onrealistisch en boden weinig houvast. Niettemin betekende The Female Eunuch een mijlpaal in de geschiedenis van het feminisme.
Over Germaine Greer
Germaine Greer wordt geboren in Melbourne, Australië, op 29 januari 1939. Haar vader, Eric Reginald Greer, is directeur bij een krant. Met haar moeder, Margaret Mary Lafrank (Peggy), heeft Greer een heel slechte band, wat haar ideeën over moederschap ongetwijfeld beïnvloed heeft.
Germaine Greer studeert literatuur aan de Universiteit van Melbourne (1959) en romantische poëzie aan de Universiteit van Sidney (1963). In 1967 verhuist ze naar Groot-Brittannië voor een doctoraat aan de Britse Cambridge Universiteit. Haar doctorale thesis is getiteld The Ethic of Love and Marriage in Shakespeare's early comedies.
Van 1968 tot 1972 is ze docent aan de Universiteit van Warwick. Greer schrijft columns voor het Britse satirische blad Private Eye onder het pseudoniem Rose Blight, en voor Oz als Dr. G. Daarnaast is ze medeoprichter en redacteur van het Amsterdamse protestblad Suck. Ze wordt een bekende mediafiguur en geniet van de aandacht. Ze geeft voordrachten en wordt een paar keer opgepakt om haar schokkende taalgebruik. Greer noemt zichzelf een radicale anarchist die de geldende normen en waarden ondersteboven wil keren. Ze sluit zich nooit aan bij een politieke partij.
Met haar boek The Female Eunuch breekt ze op haar dertigste wereldwijd door. Het boek wordt in meer dan twaalf talen vertaald en blijft tot op vandaag een feministische klassieker. Greer is echter een omstreden figuur, die vaak fel bekritiseerd wordt door andere feministen vanwege haar essentialistische en transfobe uitspraken.
Meer lezen?
- RoSa thema: Gender
- RoSa thema: Seksualiteit
- RoSa them: Geweld en discriminatie
- Rosa thema: Tweede feministische golf
Aanraders uit de RoSa-bibliotheek:
- The Female Eunuch / Germaine Greer, 1970 - RoSa-ex.nr.: FIII a/0243